-
1 serce
сущ.• сердечник• сердце• сердцевина• суть• ядро* * *serc|e☼, 1. сердце;atak \serceа сердечный припадок; bicie \serceа сердцебиение; skurcz \sercea сердечный спазм; wada \serceа порок сердца;
2. (dzwonu) язык m (колокола);● w głębi \sercea в глубине души; z ręką na \serceu положа руку на сердце; wziąć do \sercea принять (близко) к сердцу;
nie mam \serceca do kogoś, czegoś у меня душа (сердце) не лежит к кому-л., чему-л.;złamać \serce разбить сердце; \serce się kraje сердце кровью обливается, сердце разрывается;
czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal погов. с глаз долой — из сердца вон* * *c1) се́рдцеatak serca — серде́чный припа́док
bicie serca — сердцебие́ние
skurcz serca — серде́чный спазм
wada serca — поро́к се́рдца
2) ( dzwonu) язы́к m (ко́локола)•- z ręką na sercu
- wziąć do serca
- nie mam sercca do kogoś, czegoś
- złamać serce
- serce się kraje
- czego oczy nie widzą
- tego sercu nie żal
См. также в других словарях:
skurcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skurczenie się mięśni, tkanki żywego organizmu z powodu ściągnięcia się włókien mięśniowych pod wpływem bodźców fizycznych,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skurcz — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «skurczenie się, ściągnięcie się mięśni; skurczenie się tkanki żywego organizmu wskutek zmiany długości i napięcia włókien mięśniowych pod wpływem bodźców fizycznych, psychicznych, mechanicznych itp.» Skurcze… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
przedzawałowy — [wym. przed zawałowy] «poprzedzający zawał (zwykle zawał serca)» Stan przedzawałowy. Przedzawałowy skurcz serca … Słownik języka polskiego
mięsień — m I, D. mięśnia; lm M. mięśnie, D. mięśni «narząd ruchu u człowieka i zwierząt, zbudowany z tkanki mięśniowej, mający zdolność kurczenia się; może mieć różne kształty i może spełniać czynności o różnym charakterze; muskuł» Mięśnie długie, krótkie … Słownik języka polskiego
przewodzenie — n I 1. rzecz. od przewodzić. 2. med. «układ przewodzący między przedsionkami i komorą serca, dzięki któremu wyzwalają się bodźce, wywołujące rytmiczny skurcz włókien mięśniowych przedsionka i komory» … Słownik języka polskiego
